Öğren Ve Uygula
İltifat etmesini öğren: iltifat ettikçe, insanlarla arandaki en kısa mesafenin bir tebessümün resmettiği eğri bir çizgi olduğunu görürsün. İltifat etmek yalan konuşmak demek değildir. İltifat etmek, muhatabının görmek istediğin yere ulaşması ve oradan öte geçmesi için temennide bulunmaktır...
Özür dilemesini öğren: Özür diledikçe nefretin ve öfkenin sonsuza bölündüğünü görürsün. Böylece dargınlıkların, kavgaların, kırgınlıkların, öfkelerin, nefretlerin giderek yok olduğunu fark edersin...
Pişmanlık duymaktan korkma: Pişmanlığını itiraf ettikçe hatalarının küçük, anlaşılır ve bağışlanabilir olduğunu görürsün. Pişmanlık sancısını göze aldığın sürece. Hatadan dönmenin lezzetini yaşamaya başlarsın. Pişmanlık içtenliğin sınamasıdır. İçtenliği olmayanlar pişman olamazlar. Pişman olmayanlar içtenlik kazanamazlar...
Ve bağışlamayı öğren: Bağışladıkça dostlarının sayısının arttığını anlarsın. Bağışladığın zaman nefretin ve kinin yükünü omzundan atarsın. Bağışlamak kalbinin yükünü azaltır. Bağışlayınca kalbine batan dikenler güle döner. Bağışlayınca önce kendini bağışlamış gibi olursun...
Hatırlamayı öğren: Hatırladıkça sevgilerin kökünü bulup, onlardan hüznü çıkardığını fark edersin. Hele de en çok çocukluğunu hatırla ki, hiç endişesiz mutlu olduğun anları yeniden yaşa. Mutlu olmayı beceremeyen biz büyüklere, içindeki çocuk mutluluğun sadelikle ilgili olduğunu fısıldar. Dur ve dinle içindeki çocuğu...
Değer vermesini öğren: Değer verdikçe en güzel sevgileri bulup, mutlulukla çarpabildiğini görürsün. Değer vermesini öğrendiğinde hayatı sahiplendiğini fark edersin. Daha yavaş yürürsün ama adımlarını yere daha sıkı basarsın. Değerini bilmediğin eşyaya hiç sahip olmamış gibisindir. Değer bilmeden geçirdiğin günün güneşi hiç doğmamış gibidir. Değerini bilmediğin dostların sana göre hiç yaşamamış gibidir...
Aşktan korkma: Böylece bütün yumakları kendi içinde barındırabildiğini görürsün. Aşk dikenleri gül eder. Bütün pürüzleri yok eder. Yaşanmış ve yaşanacak tüm acıları yok eder... Sevmeyi öğren. Sevdikçe varlığının kâinatla bütünlendiğini görürsün. Sevince kalbine yeni ve sonsuz sevgiler girer. Sevince mavi bir deniz olur kalbin; hiç bilmediğin kıyılara varırsın. Sevince kendini, kendine öte taşırsın... Her güne yeniden uyan. Uyanmayı sadece gözünü açmak olarak bilen için, bir şafak vakti ne kadar da sıradandır. Haydi aç gözlerini. Aç gönlünü... Şimdi ve burada var olduğunu fark et. Var edildiğini fark et. Buraya, bu sabaha bir insan olarak gönderildiğini bil. Bu sabahın senin için, sana özel olarak yaratıldığını fark et. Uyan... Güneş senin için doğuyor...
